Sot, 21 qershor, festohet solstici i verës, dita më e gjatë e vitit. Në fakt, duke filluar nga Solstici Veror, ditët gradualisht, fillojnë të shkurtojnë kohëzgjatjen e tyre, deri në Solsticin Dimëror.
Termi ‘solstic’ vjen nga latinishtja solstat, fjalë për fjalë ‘dielli ndalon’, pikërisht sepse pothuajse duket se dielli ndalon për një moment, përpara se të rifillojë lëvizjen e tij.
Qytetërimet e lashta dhe parahistorike e festonin Solsticin e Verës pasi besonin se ky fenomen përbënte një periudhë mirëqenieje, bollëku, pasurie dhe pjellorie për jetën e njeriut.
Në të njëjtën kohë, në popujt inkas, majat dhe aztekët, fenomeni lidhej gjithashtu me Perëndinë Diell dhe me qëllimin për të kremtuar kultin e tij.
Festimet për nder të Solsticit të Verës
Festimet e lashta të Solsticit të Verës janë të shumta.
Ritualet e vendeve skandinave
Zjarret e mbajtura për nder të solsticit të verës në vendet skandinave u ndezën me degë të thata, 6 muaj para kësaj dite.
Ritualet e krishtera
Krishterimi e ka zëvendësuar festën pagane Litha me festën e San Giovanni-t, duke marrë disa elementë dhe duke i bërë të vetët: gjatë natës së San Giovanni-t është tradicionale të ndezësh zjarre duke përdorur barishte të vjetra, krahas bimëve të reja dhe të freskëta që simbolizojnë një moment rilindjeje.
Vesa përfaqëson një tjetër simbol të San Giovanni-t. Në disa zona të Italisë dhe botës, në lindjen e diellit është zakon të ekspozohet një enë me ujë të parfumuar me lule dhe ‘gratë në moshë martese’ zakonisht lahen në atë ujë si një ogur i mirë, por edhe si një akt pastrimi.
